Bert Hellinger (1925-2019)

Aile dizimi kavramını dünyaya tanıtan Bert Hellinger’in vicdan üzerine açıklaması:

Vicdanımız saftır. Bizi taşıyan vicdan saftır. Evet olmadan ve hayır olmadan…Onun için olmak veya ona karşı olmanın kararı, bizi güzel bir şekilde büyük hareketin içinde sürüklerken, yabancıdır.

Bilinçli olarak yaptığımız her şey onun için veya ona karşıdır. Bu hareketlerin en belirleyici olanı yaşadığıma dair olan karardır. Çevremde olandan bağımsız olarak yalnız başıma mı yaşadığım karardır.

Çoğumuzun içimizden söylediği 2 belirleyici cümle vardır. Bu cümleleri görür ve özellikle anne tarafından hissederiz.

Ilk cümlemiz: “Benim için öl”

Yani eğer birisi bir ölümden dolayı kendini suçlu hissediyorsa, örneğin birisini bir şekilde öldürdüyse, mesela bunu bir kürtajda en net şekilde görebiliriz ki bu temelde bir cinayettir. Eğer birinin ölümünü diliyorsam, başına kötü bir şey geldiğinde veya öldüğünde seviniyorsam, ölümün efendisi gibi davranmış olurum. Başkasının ölümü…Gazetelere bakınca ve Ukrayna’daki ayrışmaları duyduğumuzda ki buradaki gruplar başkalarının ölümlerinin arayışındadır, o zaman taraflardan birinin yanında yer alarak başkasının ölümlerinden sorumlu olur muyuz? Vicdandan yana olunca kendimizi suçlu hissediyoruz ve bu şekilde de tekrar nefes alıyoruz ve kendimiz ölmek istiyoruz.

Kürtaj olan bir kadın ölmek ister. Ölmeyi bekler. Bu da vicdanın bir hareketidir.

“Senin gibi ben de”

Ancak başkasının bizim yerimize ölmesini bekleyerek bunu engelleme denemeleri de yaşanır. Bunun üzerinde konuşmak bana acı vermekte…Vicdanın hareketi ; gizli beklenti ve gizli dileğimiz ile başkasının bizim yerimize ölmesini bekleyerek iyi bir vicdan satın alırız.

Mesela Hristiyanlığa baktığımızda, “sen benim için öldün” bakış açısını taşır. Yani Hz.İsa bizim günahlarımızı taşır ve ölür. Başkası bizim için ölünce ulvileşir. Bu sebeple ulvileşirler, çünkü ölümü üstlenirler. Yani bizi günahtan uzaklaştıran belirleyici cümle: “Benim için sen. Benim için öl.”

Bu cümle en başta anneden türemiştir. Kendisini suçlu hissettiği zaman tersine hareket başlar. Bu da çocuktan gelir ve çocuk der ki: “ben senin için. Senin için günahını taşımaya tüm bedelleri ile hazırım.”

Bu cümleler vicdanın cümleleridir.

Bunların çözümleri ne olurdu:

Anne çocuğuna der ki: Ben, benim için. Benden yana özgürsün.

Çocuk artık hafifler, günahsız nefes alır ve hayatta kalır.

Peki çocuğun normal hareketi nedir? Birisine “sen benim için” demeyi bekler. Kendi çocuğuna bunu der. Yani “sen benim için ve ben senin için” hareketi nesiller arası aktarılır.

Şimdi gözlerimizi kapayalım:

İçimizden birisine, kötülüğünü dilediğimiz birisine, bizim için günah işlemesini beklediğimiz birisine, çok basit bir cümle söyleyelim:

“Ben yalnız başıma, sen özgürsün.”

Belki kendi çocuğumuza bunu söyleyebiliriz.

“Sen özgürsün. Ben yalnız taşıyorum.”

Cümlelerin ruhumuzdaki etkisine bakalım, hissedelim…

Peki bu vicdanla başkaları yardımlarımızı isterken nasıl baş ederiz? Onlarla birlikte onlar adına ölecek bir suçlu mu ararız ki birçok kişi iyi niyetle böyle tavsiyeler verirler, sana yardım ediyorum ya derler, başkasının ölümünü isteyerek..Bunu anladığımız zaman herşey değişir.

Bu hareket tüm büyük sevgilerin temelidir. Vicdandan bağımsız.

Aile dizimi nedir?

https://kikasworld.com/2009/11/23/aile-dizimi-sevgi-duzenleri-ve-bert-hellinger/