Geçtiğimiz hafta Cihangir’den Taksim’e doğru ara sokakları dolaşırken bir sokak köpeği görüp yanında durdum, ne kadar da tatlı kıvrılmış yatıyor diye bakarken yanımda bir adam belirdi ve konuşmaya başladı, önce çöp gibi birşeyin yanında durduğumuz için çöpçü zannettim, sonra baktım ki değil neler anlatıyor acaba diye kulak kesildim. Köpeğe ilgimi görünce oradan başladı anlatmaya…Yıllardır Cihangir sokaklarında kilim satarmış, kazandığını da kedi ve köpeklerin bakımına, beslenmesine, yaralı hayvanları tedaviye harcarmış. Yanında gezen 2 köpekten birisine araba çarpmış, omurgası zedelenmiş, onu tedavi ettirmiş, köpekler yanından ayrılmıyor,onlara da karton üzeri yer yapmış yanıbaşında.

Osman Ekici , Tunceli’den gelmiş, 5-6 kardeşlermiş, sadece annesi hayatta kalmış. Evlenmiş sonra hanımı gitmiş, 3 çocukları varmış, birisinin kirasını ödüyormuş, 600 TL, ben bu parayı kazanamıyorum artık, herkes beni tanıyor ama artık kimse birşey almıyor diyor. Evinde 4 kedisi, sokakta da baktığı 2 köpeği varmış, onlar benim arkadaşlarım, param oldukça mama alıyorum diye anlatıyor. Torbasından hemen bir meyve suyu çıkararak ikram ediyor Osman abi, konuşmayı da seviyor belli, oturduk biraz sokak kenarında, çok hayıflandı, eskiden herkes biribirine sahip çıkardı, destek olurdu, bugün artık bunları görmüyoruz. Tunceli’de herkes birbirine çok bağlıydı, hepimiz ailemizi, komşumuzu kollar, ihtiyacı olana destek olurduk diye anlatıyor. Geçen yıllarda bir gün yüksek bir yerden düşmüş, yaralanmış, o dönemde tanımadığı bir bayandan çok yardım görmüş, böyle insanlar artık kalmadı diyor. Memlekete gitmek istiyorum ama param yok, annemi uzun zamandır göremedim diyor. Şimdide dizinden rahatsızlanmış, artık eskisi gibi her yerde dolaşamıyormuş. Yapı Kredi yayınlarının sokak hayvanları hakkında hazırladığı bir kitapta çıkmış, yabancılar bir hayvan projesi için geldiler benim resimlerimi çektiler, proje birinci olmuş ama sonra gerisi gelmedi diyor. Elindeki kilimleri satmak istiyor, bu sene işler çok kötü gitmiş, artık satacak müşteri bulamaz oldum diyor. Osman abiye yakında geri gelip çektiğim resimleri vermek üzere söz vererek yanından ayrılıyorum.

Osman abiye maddi manevi yardım etmek isteyenler olursa kendisini Cihangir Savoy pastanesi yanında veya bazen Akyol caddesi başında görmek mümkün. Kilimci Osman abi derseniz herkes tanıyormuş…