2 senedir Umut’a sıcak bir yuva arayan hayvansever Suzan hanımın dilinden Umut’un hikayesini paylaşmak isterim.

Bir dönem sosyal medyada da iç burkan resimlerini görmüş, hikayesinin altına yüzlerce ah vah yorumları almıştı Umut…Ama bu yorumlar sonuç vermiyor, arayışa canla başla devam ediyor Suzan hanım. Bize de bu hikayeyi mümkün olduğunca çevremize duyurmak kalıyor.

Kastamonu /Taşköprü Barınağında başka bir köpeği ararken Umutu gördüm. Umut 15 gündür bu halde ayakta duruyormuş. Ne uyuyormuş ne oturuyormuş ne yemek yiyor ne de su içiyormuş. Sanki benim onu kurtarmamı bekliyormuş ölmemek için direnmiş bu halde. Umutun o barınakta tedavi olması imkansızmış çünkü imkanlar yok tedavi yok. Onun o hali içimi parçaladı çok üzüldüm.Uyutulacakmış bunu duyunca kurtarabilirim belki iyileşir diye onu arabaya yerleştirdim 8 saatlik yolculuk sonrası Ankara’ya getirdim. Yollarda sık sık mola verip su içirdim. Öldü ölecek haldeydi yollarda ölecek diye çok korktum. Durumu çok kötüydü. Ankarada özel klinikte tedaviye başlandı. Umut çok zayıftı, ayağından dolayı ağır enfeksiyon geçiriyordu ve birde gençlik hastalığıda varmış. Bu kadar ağır bir durumda nasıl kurtulacaktı.

O arada ayağın o hale gelmesinin sebebide belli oldu. Sonradan öğrendim Umut ayağından bağlanıp tecavüz edilmiş. Çok kötü oldum. Bu yaşadıklarını aklım almıyordu. Umut bunu neden yaşadı bu çok acı bir durum çok üzüldüm. O günler çok acı dolu günlerdi. Umutun yaşama ihtimali zayıftı çünkü durumu çok ağırdı enfeksiyon, gençlik hastalığı, tecavüz ve bağışıklık sistemi yok denecek kadar çökmüştü. Ama ben ondan ümidimi kesmedim. O nedenle adını Umut koydum. Bu kadar yola dayandıysa inşallah kurtulacak dedim.

Günler geçmeye başladı mucize oldu. Umut yavaş yavaş tedaviye cevap vermeye başladı. Klinikteki herkes çok şaşırdı. Yemek yemeye başladı sonra ayağındaki yara iyileşmeye başladı ayağa kalkmaya başladı. Umut yaşadıklarına rağmen insanları da çok seviyordu. Hayata yeniden döndüğü için herkese teşekkür eder gibi kuyruk sallayıp şirinlikler yapıyordu. Psikolojiside düzeldi. O bir deri bir kemik halide yavaş yavaş geçmeye başladı. Kiloda alıyordu artık. Tedavisi 2 ay sürdü.

2 ay sonra tedavisi bitince pansiyona yerleştirdim. Ara ara veterinerde kontrolleri oldu. Umut 5 ay sonra tamamen iyileşti. Klinikte kısırlaştırdım. Onu kurtardım emek verdim onu tekrar başına ne geleceği belli olmayacağı sokağa bırakamazdım. Tekrar pansiyona yerleştirdim. Umut “26 aydır” pansiyonda. Kilo aldı iyice toparlandı. Ara ara ilan açtım ama düzgün bir yuva çıkmadı.

2 yıldır  kaldığı yer sokaktan daha iyi. Pansiyon ama çoğunlukla bağlı kalıyor. Ayağı çok koşmasına engel ve diğer köpekler zarar verir diye genellikle bağlı kalıyor. Aylık 250 TL masrafını karşılıyorum.

O bunca şey yaşamış bundan sonrası için pansiyonda değil de başını okşayan seven ailesi olsun istiyorum.

Sakin yaşadıklarına rağmen yine insanları çok seviyor.

Kısırlaştırdım karnesi var. Aşılarıda var.

Şimdilik bir hastalığı yok sağlığı yerinde. 3 yaşında.

Not: Suzan hanım yurtdışına gideceği için 1 ay içinde Umut’a artık bakamayacak. Bu sebeple acilen bir yuva bakıyoruz.

Umut yeterince beklemedi mi sizce?

Umut’a yuva olmak için iletişim: 0090-555-566 21 90

mail contact: tansuzann@yahoo.com

Umut’un hikayesinin videosunu buradan izleyebilirsiniz.

Umut’un veterinerdeki videosunu buradan görebilirsiniz.

Umut’un veteriner kontrolü videosunu buradan görebilirsiniz.

Umut’un barınaktan görüntülerini buradan görebilirsiniz.